بسم ا.. الرحمن الرحیم
شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرآنُ هُدىً للنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِّنَ الهُدَى و الْفُرقانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَنْ كانَ مَرِيضا أو عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّه ُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُوا العِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُوا اللّه َ عَلَى ما هَداكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» .
«ماه رمضان ، كه در آن براى راهنمايى مردم و بيان راه روشن هدايت و جدا ساختن حق از باطل ، قرآن نازل شده است . پس هر كه اين ماه را دريابد ، بايد كه در آن روزه بدارد و هر كس كه بيمار يا در سفر باشد به همان تعداد از روزهاى ديگر [روزه بگيرد] . خدا براى شما راحتى و آسانى مى خواهد و خواهان سختى براى شما نيست . و بايد كه آن شمار را كامل كنيد . و خدا را بدان سبب كه راهنماييتان كرده است به بزرگى ياد كنيد و باشد كه سپاسگزار باشيد» .
سوره بقرة آیه شریف ١٨٥
حلول ماه مبارک رمضان , ماه میهمانی خدا , ماه رحمت , ، ماه برکت و مغفرت الهی , ماه نزول قرآن , ماه دعا , ماه استغفار و ماه شب های قدر بر تمام مومنین روزه دار مبارک باد.
بمناسبت حلول این ماه مبارک تعدادی حدیث از ائمه معصومین علیهم السلام جهت استفاده تقدیم می شود (منبع : میزان الحکمه – آیت ا... ری شهری ):
1- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ حين خَطَبَ الناسَ آخِرَ يَومٍ مِن شَعبانَ ـ : أيُّها الناسُ ، قد أظَلَّكُم شَهرٌ عَظيمٌ ، شَهرٌ مُبارَكٌ ، شَهرٌ فيهِ ليلةٌ العَمَلُ فيها خَيرٌ مِن العَمَلِ في ألفِ شَهرٍ ... هُو شَهرٌ أوَّلُهُ رَحمَةٌ و أوسَطُهُ مَغفِرَةٌ ، و آخِرُهُ عِتقٌ مِنَ النارِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ هنگامى كه در آخرين روز ماه شعبان ، براى مردم خطبه اى ايراد كرد ـ فرمود : اى مردم! ماه بزرگى بر شما سايه افكنده است ، ماهى مبارك ؛ در اين ماه شبى هست كه عمل (عبادت) در آن از هزار ماه عمل(عبادت) بهتر است . . . اين ماهى است كه آغازش ، رحمت است و ميانش ، آمرزش و پايانش ، رهايى از آتش .
2- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنَّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله خَطَبَنا ذاتَ يَومٍ، فقالَ : أيُّها الناسُ ، إنّهُ قد أقبَلَ إلَيكُم شَهرُ اللّه ِ بالبَرَكَةِ و الرّحمَةِ و المَغفِرةِ ، شَهرٌ هُو عِندَ اللّه ِ أفضَلُ الشُّهورِ ، و أيّامُهُ أفضَلُ الأيّامِ ، و لَيالِيهِ أفضَلُ اللَّيالِي ، و ساعاتُهُ أفضَلُ الساعاتِ ، هُو شَهرٌ دُعِيتُمْ فيهِ إلى ضِيافَةِ اللّه ِ و جُعِلتُم فيهِ مِن أهلِ كَرامَةِ اللّه ِ ، أنفاسُكُم فيهِ تَسبيحٌ ، و نَومُكُم فيهِ عِبادَةٌ ، و عَمَلُكُم فيهِ مَقبولٌ ، و دُعاؤكُم فيهِ مُستَجابٌ ...
فَقُمتُ فقلتُ : يا رسولَ اللّه ِ ، ما أفضَلُ الأعمالِ في هذا الشَّهرِ؟ فقالَ: يا أبا الحسنِ، أفضَلُ الأعمالِ في هذا الشَّهرِ الوَرَعُ عن مَحارِمِ اللّه ِ عزّ و جلّ .
امام على عليه السلام : روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله براى ما خطبه اى ايراد كرد و فرمود : اى مردم! همانا ماه خدا ، با بركت و رحمت و آمرزش، به شما روى آورده است . اين ماه نزد خدا ، بهترين ماه است و روزهايش بهترين
روزها و شبهايش بهترين شبها و ساعت هايش بهترين ساعتها . در اين ماه شما به ميهمانى خدا دعوت شده ايد و در زمره بهره مندان از كرامت خداوند قرار گرفته ايد . در اين ماه نفَسهاى شما تسبيح خداست و خواب شما عبادت است و اعمال شما پذيرفته و دعايتان مستجاب . . .
من برخاستم و عرض كردم : اى رسول خدا! بهترين عمل در اين ماه چيست؟ پيامبر فرمود : اى ابا الحسن! بهترين عمل در اين ماه ، خويشتندارى از حرامهاى خداوند عزّ و جلّ است .
3- بحار الأنوار : ـ رسول اللّه صلى الله عليه و آله لَمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ ـ : سُبحانَ اللّه ِ ! ما ذا تَستَقبِلُونَ ؟ ! و ما ذا يَستَقبِلُكُم ؟ ! قالَها ثلاثَ مَرّاتٍ .
بحار الأنوار : وقتى ماه رمضان فرا رسيد پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : سبحان اللّه ! به پيشباز عجب ماهى مى رويد! و عجب ماهى به شما روى مى آورد! ـ اين را سه بار تكرار كرد.
4- الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ مِن دُعائهِ لِدُخولِ شَهرِ رَمَضانَ ـ : الحَمدُ للّه ِِ الذي حَبانا بدِينِهِ و اختَصَّنا بِمِلَّتِهِ و سَبَّلَنا في سُبُلِ إحسانِهِ لِنَسلُكَها بِمَنِّهِ إلى رِضوانِهِ ، حَمدا يَتَقَبَّلُهُ مِنّا ، و يَرضى بهِ عَنّا ، و الحَمدُ للّه ِِ الذي جَعَلَ مِن تِلكَ السُّبُلِ شَهرَهُ رَمَضانَ ، شَهرَ الصِّيامِ ، و شَهرَ الإسلامِ ، و شَهرَ الطَّهُورِ ، و شهرَ التَّمحِيصِ ، و شَهرَ القِيامِ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى خويش هنگام حلول ماه رمضان ـ گفت : ستايش خدايى را كه دين خود را به ما ارزانى داشت و ما را به آيين خويش (اسلام) اختصاص داد و در راههاى احسان و نيكى خود در آورد ، تا با نعمت و احسان او، آن راهها را به سوى خشنودى اش بپيماييم ؛ ستايشى كه آن را از ما بپذيرد و به وسيله آن از ما خشنود گردد و ستايش خدايى را كه ماه خود ، رمضان را يكى از راهها[ى رسيدن به احسان خويش] ، ماه روزه و ماه تسليم شدن و ماه پاكيزگى و ماه تصفيه و ماه قيام [به عبادت و شب زنده دارى] قرار داد .
5- الإمامُ الباقرُ عليه السلام : خَطَبَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله الناسَ في آخِرِ جُمُعَةٍ مِن شَعبانَ ، فَحَمِدَ اللّه َ و أثنى علَيهِ ثُمّ قالَ : أيُّها الناسُ ، إنّهُ قد أظَلَّكُم شَهرٌ فيهِ ليلةٌ خَيرٌ مِن ألفِ شَهرٍ و هُو شَهرُ رَمَضانَ ، فَرَضَ اللّه ُ صِيامَهُ و جَعَلَ قِيامَ ليلةٍ فيهِ بتَطَوُّعِ صلاةٍ كَمَن تَطَوَّعَ بصلاةِ سَبعينَ ليلةً فيما سِواهُ مِن الشُّهورِ .
امام باقر عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله در آخرين جمعه ماه شعبان براى مردم خطبه اى ايراد كرد . ابتدا حمد و ثناى الهى گفت و سپس فرمود : اى مردم! همانا ماهى بر سر شما سايه افكنده كه در آن شبى هست بهتر از هزار ماه ، و آن ماه رمضان است . خداوند روزه خود را در آن واجب كرده و يك شب نماز نافله را در اين ماه برابر با هفتاد شب نماز نافله در ديگر ماهها قرار داده است.
6- الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ مِن وَصِيَّتِهِ لِولْدِهِ عِندَ دُخُولِ شَهرِ رَمَضانَ ـ : فاجهَدُوا أنفُسَكُم فإنّ فيهِ تُقسَمُ الأرزاقُ ، و تُكتَبُ الآجالُ ، و فيهِ يُكتَبُ وَفدُ اللّه ِ الذين يَفِدُونَ إلَيهِ ، و فيهِ ليلةٌ العَمَلُ فيها خَيرٌ مِن العَمَلِ في ألفِ شَهرٍ .
امام صادق عليه السلام ـ در سفارشهاى خود به فرزندانش به هنگام حلول ماه رمضان ـ فرمود : جانهاى خود را به تلاش و كوشش وا داريد ؛ زيرا در اين ماه روزى ها قسمت و اجلها نوشته مى شود و در آن نام هاى ميهمانان خدا كه بر او وارد مى شوند ، نوشته مى گردد . در اين ماه شبى هست كه عمل (عبادت) در آن از عمل (عبادت) هزار ماه بهتر است .
7- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّما سُمِّيَ الرَّمَضانُ لأنّهُ يَرمَضُ الذُّنوبَ.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : رمضان را رمضان ناميده اند چون گناهان را مى سوزاند.
8- عنه صلى الله عليه و آله : إنّ أبوابَ السماءِ تُفتَحُ في أوَّلِ ليلةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ، و لا تُغلَقُ إلى آخِرِ ليلةٍ مِنهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : درهاى آسمان در نخستين شب ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب آن بسته نمى شود .
9- عنه صلى الله عليه و آله : لَو يَعلَمُ العَبدُ ما في رَمَضانَ لَوَدَّ أن يكونَ رَمَضانُ السَّنَةَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر بنده ارزش ماه رمضان را بداند، آرزو مى كند كه سراسر سال، رمضان باشد .
10- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا استَهَلَّ رَمَضانُ غُلِّقَتْ أبوابُ النارِ ، و فُتِحَتْ أبوابُ الجِنانِ ، و صُفِّدَتِ الشَّياطينُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چون هلال ماه رمضان پديد آيد ، درهاى دوزخ بسته گردد و درهاى بهشت گشوده شود و شياطين به زنجير كشيده شوند .
11- عنه صلى الله عليه و آله : قد وَكَّلَ اللّه ُ بِكُلِّ شيطانٍ مَرِيدٍ سَبعَةً مِن ملائكَتِهِ فلَيسَ بمَحلولٍ حتّى يَنقَضِيَ شَهرُكُم هذا.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند بر هر شيطانِ سركشى، هفت تن از فرشتگان خود را گمارده، كه تا پايان اين ماه شما (رمضان)، همچنان در بند مى باشد .
12- عنه صلى الله عليه و آله : إذا كانَ أوّلُ ليلةٍ مِن شهرِ رَمَضانَ نادى الجليلُ تباركَ و تعالى... يا جَبرئيلُ ، اِنْزِلْ على الأرضِ فَغُلَّ فيها مَرَدَةَ الشَّياطينِ حتّى لا يُفسِدُوا عَلى عِبادِي صَومَهُم
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چون شب اول ماه رمضان شود، خداوند جليل تبارك و تعالى ندا دهد : ... اى جبرئيل! به زمين برو و شيطانهاىِ سركش را در بند كن ؛ تا روزه بندگان مرا تباه نسازند .
13- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : بُنِيَ الإسلامُ على خَمسَةٍ : على أن يُوَحَّدَ اللّه ُ ، و إقامِ الصَّلاةِ ، و إيتاءِ الزَّكاةِ ، و صِيامِ رَمَضانَ ، و الحَجِّ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اسلام بر پنج پايه نهاده شده است ؛ بر يگانه دانستن خداوند ، بر پا داشتن نماز ، پرداخت زكات ، روزه رمضان ، و حجّ گزاردن .
14- كتاب من لا يحضره الفقيه : عن حَفصِ بنِ غِياثِ النَّخعيّ : سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّه ِ عليه السلام يَقولُ : إنَّ شهرَ رَمَضانَ لَم يَفرِضِ اللّه ُ صِيامَهُ على أحَدٍ من الاُمَمِ قَبلَنا، فَقلتُ لَهُ : فقولُ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ : «يا أيُّها الذين آمَنُوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الّذينَ مِن قَبلِكُم» ؟! قالَ : إنّما فَرَضَ اللّه ُ صيامَ شَهرِ رَمَضانَ على الأنبياءِ دُونَ الاُمَمِ، فَفَضَّلَ اللّه ُ بهِ هذِهِ الاُمَّةَ، و جَعَلَ صيامَهُ فَرضا على رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و على اُمَّتِهِ .
كتاب من لا يحضره الفقيه ـ به نقل از حفص بن غياث ـ : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود روزه ماه رمضان را خداوند بر هيچ يك از امّتهاى پيش از ما واجب نكرد. عرض كردم : پس آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! روزه بر شما مقرّر شده است همچنان كه بر پيشينيان شما مقرّر شده بود» چه مى شود؟ حضرت فرمود : خداوند روزه ماه رمضان را فقط بر پيامبران واجب كرده بود ، نه بر امّتها ؛ امّا به وسيله آن ، اين امّت را [بر امّتهاى گذشته] فضيلت داد و روزه آن را بر رسول خدا صلى الله عليه و آله
و بر امّت او واجب فرمود .
15- عنه عليه السلام : ... ما حَرَسَ اللّه ُ عِبادَهُ المؤمنينَ بالصَّلَواتِ و الزَكَواتِ، و مُجاهَدَةِ الصِّيامِ في الأيَّامِ المَفروضاتِ؛ تَسكينا لأطرافِهِم، و تَخشِيعا لأبصارِهِم، و تَذلِيلاً لِنُفوسِهِم، و تَخفِيضا (تَخضِيعا) لِقُلوبِهِم .
امام على عليه السلام : خداوند بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و زكاتها و جدّيت در روزه دارى روزهاى واجب [رمضان]، براى آرام كردن اعضا و جوارح آنان و خشوع ديدگانشان و فروتنى جانهايشان و خضوع دلهايشان حفظ مى كند .
16- فاطمةُ الزَّهراءُ عليها السلام : فَرَضَ اللّه ُ الصِّيامَ تَثبِيتا لِلإخلاصِ .
فاطمه زهرا عليها السلام : خداوند روزه را براى استوارى اخلاص ، واجب فرمود .
17- الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ لمّا سُئلَ عن علَّةِ وجوب الصَّوم ـ : لِيَجِدَ الغَنيُّ مَسَّ الجُوعِ، فَيَعُودَ بِالفَضلِ على المَساكينِ .
امام حسين عليه السلام ـ درباره علّت وجوب روزه ـ فرمود : تا توانگر رنج گرسنگى را بچشد و در نتيجه ، به مستمندان رسيدگى و بخشش كند .
18- الإمامُ الباقرُ عليه السلام : الصِّيامُ و الحَجُّ تَسكِينُ القُلوبِ .
امام باقر عليه السلام : روزه و حج ، آرام بخش دلهاست .
19- الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ في علّةِ وُجوبِ الصَّومِ ـ : لِكَي يَعرِفُوا ألَمَ الجُوعِ و العَطَشِ، و يَستَدِلُّوا على فَقرِ الآخِرَةِ، و لِيكونَ الصائمُ خاشِعا ذَليلاً مُستَكينا مَأجُورا مُحتَسِبا عارِفا صابِرا على ما أصابَهُ مِن الجُوعِ و العَطَشِ، فَيَستَوجِبَ الثَّوابَ مَع ما فيهِ مِنَ الإمساكِ عنِ الشَّهَواتِ، و لِيكونَ ذلكَ واعِظا لَهُم في العاجِلِ، و رائضا لَهُم على أداءِ ما كَلَّفَهُم و دَليلاً لَهُم في الأجرِ، و لِيَعرِفوا شِدَّةَ مَبلَغِ ذلكَ على أهلِ الفَقرِ و المَسكَنَةِ في الدنيا، فَيُؤَدُّوا إلَيهِم ما فَرَضَ اللّه ُ لَهُم في أموالِهِم .
امام رضا عليه السلام ـ در بيان علّت وجوب روزه ـ فرمود : تا مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پى برند . و اينكه روزه دار بر اثر گرسنگى و تشنگى كه به او مى رسد، خاشع و افتاده حال و فروتن و مأجور و طالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر گردد و بدين سبب مستوجب ثواب شود . به علاوه آن كه، روزه موجب خوددارى از شهوات است ، نيز، تا روزه در دنيا پند گوى آنان باشد و ايشان را در راه انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و در رسيدن به اجر، راهنماى آنان باشد ، و به سختى تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مى چشند پى ببرند و در نتيجه ، حقوقى را كه خداوند در دارايى هايشان واجب فرموده است ، به ايشان بپردازند .
20- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : علَيكَ بالصَّومِ؛ فإنّهُ جُنَّةٌ مِنَ النارِ، و إنِ استَطَعتَ أن يَأتِيَكَ المَوتُ و بَطنُكَ جائعٌ فافعَل .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر تو باد روزه، كه آن حفاظى است در برابر آتش . و اگر توانى كه هنگام مرگ شكمت گرسنه باشد ، چنين كن .
21- عنه صلى الله عليه و آله : يقولُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ مَن لَم تَصُمْ جَوارِحُهُ عن مَحارِمِي فلا حاجَةَ لي في أن يَدَعَ طَعامَهُ و شَرابَهُ مِن أجلِي . (١)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: كسى كه جوارح و اندامهاى خود را از حرامهاى من نگاه ندارد ، من نيازى به اين ندارم كه به خاطر من از خوردن و آشاميدن خوددارى ورزد .
22- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الصِّيامُ اجتِنابُ المَحارِمِ كما يَمتَنِعُ الرجُلُ مِن الطَّعامِ و الشَّرابِ .
امام على عليه السلام : روزه، دورى كردن از حرامهاست ؛ همچنان كه آدمى از خوردن و آشاميدن خوددارى مى كند .
23-فاطمةُ الزَّهراءُ عليها السلام : ما يَصنَعُ الصائمُ بِصِيامِهِ إذا لَم يَصُنْ لِسانَهُ و سَمعَهُ و بَصَرَهُ و جوارِحَهُ ؟!
فاطمه زهرا عليها السلام : اگر روزه دار زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد ، روزه به چه كار او مى آيد؟!
24- الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ كانَ مِن دُعائهِ إذا دَخَلَ شَهرُ رَمَضانَ ـ : و أعِنّا على صِيامِهِ بِكَفِّ الجَوارِحِ عن مَعاصِيكَ، و استِعمالِها فيه بما يُرضِيكَ؛ حتّى لا نُصغِيَ بأسماعِنا إلى لَغوٍ و لا نُسرِعَ بأبصارِنا إلى لَهوٍ، و حَتّى لا نَبسُطَ أيدِيَنا إلى مَحظُورٍ، و لا نَخطُوَ بِأقدامِنا إلى مَحجورٍ ، و حتى لا تَعِيَ بُطُونُنا إلاّ ما أحلَلتَ، و لا تَنطِقَ ألسِنَتُنا إلاّ بما مَثَّلتَ، و لا نَتَكَلَّفَ إلاّ ما يُدنِي مِن ثَوابِكَ، و لا نَتَعاطى إلاّ الذي يَقِي مِن عِقابِكَ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى خود به هنگام حلول ماه رمضان ـ گفت : به وسيله روزه اين ماه ياريمان ده تا اندامهاى خود را از معاصى تو نگه داريم و آنها را به كارهايى گيريم كه خشنودى تو را فراهم مى آورد ، تا با گوشهايمان سخنان بيهوده نشنويم و با چشمانمان به ديدن چيزهاى لهو نشتابيم و تا دستانمان را به سوى حرام نگشاييم و با پاهايمان به سوى آنچه منع شده ره نسپاريم و تا شكمهايمان، جز آنچه را تو حلال كرده اى، در خود جاى ندهد و زبانهايمان، جز به آنچه تو خبر داده اى و بيان فرموده اى، گويا نشود و رنج نكشيم جز براى آنچه به پاداش تو نزديك مى كند و به جا نياوريم مگر چيزى را كه از كيفر تو نگه مى دارد .
25- الإمامُ الباقرُ عليه السلام : قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله لِجابرِ بنِ عبدِ اللّه ِ : يا جابرُ ، هذا شَهرُ رَمَضانَ مَن صامَ نَهارَهُ و قامَ وِرْدا مِن لَيلِهِ و عَفَّ بَطنَهُ و فَرجَهُ و كَفَّ لِسـانَهُ خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ كَخُروجِهِ مِن الشَّهرِ، فقالَ جابرٌ : يا رسولَ اللّه ِ ، ما أحسَنَ هذا الحديثَ ! فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يا جابرُ ، و ما أشَدَّ هذهِ الشُّروطَ !
امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به جابر بن عبد اللّه فرمود : اى جابر! در اين ماه رمضان، هر كس روز آن را روزه بدارد و جزئى از شبش را به عبادت پردازد و شكم و شرمگاه خويش را پاك نگه دارد و زبانش را حفظ كند، همان گونه كه از اين ماه خارج مى شود ، از گناهان خويش خارج شود .
جابر عرض كرد : اى رسول خدا! چه زيباست اين حديث! رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اى جابر! و چه سخت است [رعايت] اين شروط!
26- رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : صَومُ ثلاثةِ أيَّامٍ في كُلِّ شَهرٍ و رَمَضانَ إلى رَمَضانَ صَومُ الدَّهرِ و إفطارُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روزه سه روز در هر ماه و روزه رمضان تا رمضان [آينده] ، روزه و افطار يك عمر به شمار مى آيد .
27- رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : مَن سَرَّهُ أن يَذهَبَ كثيرٌ مِن وَحَرِ صَدرِهِ فَلْيَصُمْ شَهرَ الصَّبرِ، و ثلاثةَ أيّامٍ مِن كُلِّ شَهرٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه خوش دارد كه بسيارى از وسوسه هاى سينه اش زدوده شود ، ماه صبر (رمضان) و سه روز از هر ماه را روزه بگيرد.
28- صلى الله عليه و آله : مَنِ اغتابَ مُسلما في شَهرِ رَمَضانَ لم يُؤجَرْ على صِيامِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس در ماه رمضان از مسلمانى غيبت كند، براى روزه اش مزدى دريافت نخواهد كرد.
29- الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ـ في دُعاءِ شَهرِ رَمَضانَ ـ : اللّهُمَّ بِذلِكَ فَاكفِني هَولَ هذِهِ السَّنَةِ و آفاتِها ، و أسقامَها و فِتنَتَها ، و شُرورَها و أحزانَها ، و ضيقَ المَعاشِ فيها .
امام كاظم عليه السلام ـ در دعاى ماه رمضان ـ : بار خدايا! بدين سان ، بيم و آفت هاى اين سال و بيمارى ها و فتنه و بدى ها و اندوه ها و تنگناىِ معيشت در آن را از من دور بدار .
30- رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : أفضَلُ الصَّدَقةِ في رَمَضانَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترين صدقه ، صدقه اى كه در ماه رمضان داده شود .
:: بازدید از این مطلب : 892
|
امتیاز مطلب : 366
|
تعداد امتیازدهندگان : 102
|
مجموع امتیاز : 102